დღესდღეობით, გოგოები იზრდებიან მენტალიტეტით, რომ ჩვენ შეგვიძლია გავაკეთოთ ყველაფერი, ვიყოთ ყველაფერი. თუმცა მეცნიერებაში, ტექნოლოგიაში, ინჟინერიასა და მათემატიკაში გენდერული თანასწორობის შესაქმნელად საკმარისი ქალი ჯერ კიდევ არ არის.
ყოველთვის მქონდა კითხვა, არის თუ არა რაიმე სოციალური და კულტურული ბარიერი, რომელიც გოგოების STEM საგნებში შესვლას ხელს უშლის? რთულია იმ ოთახში ზეწოლის ატანა, რომელიც კაცებით არის სავსე. ხშირად ქალებს ეუბნებიან, რომ კონკრეტული საქმე მათთვის არ არის და უნდა დანებდნენ. მჯერა, რომ STEM-ში მეტი ქალის ყოფნა ამ სფეროსთვის უმნიშვნელოვანესია.
სანამ STEM-ში ჩემი მოგზაურობის ამბებს მოვყვები, თუ როგორ მოინახულა13 წლის გოგომ საქართველოდან, ჰიუსტონში, NASA-ს კოსმოსური ცენტრი, ერთი რამ გახსოვდეთ: არავის აქვს უფლება, თქვენს ოცნებებს ხელი შეუშალოს.
2017 წელს, როცა მეშვიდე კლასში ვიყავი, ჩემს სკოლას STEM კლუბი ჰქონდა, სადაც გაკვეთილები კვირაში ორჯერ გვიტარდებოდა. მე და ჩემი მეგობრები მცირე პროექტებზე ვმუშაობდით და პროგრამირება ვისწავლეთ. ეს ყველაფერი ჩემთვის სიახლე იყო და, რა თქმა უნდა, პატარა ლიკა თავიდანვე დაინტერესდა. ისეთი მოწყობილობები ავაწყვეთ, როგორიცაა ტემპერატურის საზომები, LED განათებები და 3D პრინტერები. თავიდან ყველაფერი თამაშს ჰგავდა, თუმცა მალევე ყველაფერს სერიოზულად მივუდექი. მოტივაციისთვის გამოფენა მოვაწყვეთ და რამდენიმე რეგიონალური შეჯიბრი მოვიგეთ. პრიზები გვახარებდა, ამიტომ მსგავს პროექტებში მონაწილეობა გვსურდა.
ჩემი ცხოვრების ყველაზე მნიშვნელოვანი ეტაპი აქედან იწყება. 2017 წელს ათასწლეულის ინოვაციების შეჯიბრი გამოცხადდა, რისთვისაც სკოლამ 5-წევრიანი გუნდი შექმნა, რომელიც ინოვაციურ პროექტს შეიმუშავებდა, მას ამ კონკურსზე წარადგენდა, გამარჯვებული გუნდი კი ამერიკის შეერთებულ შტატებში, NASA- ს კოსმოსურ ცენტრში წავიდოდა.
ხუთეულში ძალიან მსურდა. თუმცა, ჩემი თანაკლასელები იმდენად მაღალ დონეზე იყვნენ, რომ ვფიქრობდი, ყველაფერი ოცნებად დარჩებოდა. მიუხედავად ამისა, მეგობრებს მხარს ვუჭერდი და მათი წარმატება მიხაროდა. ვერც კი წარმოიდგენთ, როგორი ბედნიერი ვიყავი, როცა აღმოვაჩინე, რომ ხუთი მოსწავლიდან ერთ-ერთი მე ვიყავი. გოგოებო ყოველთვის გახსოვდეთ — ოცნების ასრულებისთვის ბოლომდე იბრძოლეთ. შეიძლება დაუჯერებლად ჟღერდეს, თუმცა გუნდში 4 გოგო და 1 ბიჭი აღმოვშნდით. ჟიურის წევრები და სხვა მონაწილეები უბრალოდ გავკირვებულნი იყვნენ.
გუნდის დაკომპლექტების შემდეგ, ინოვაციურ პროექტზე ფიქრის დროც დადგა. წინა ზაფხულს სერიოზული წყალდიდობა იყო, რამაც ჩვენი სკოლის წინ მდებარე ხიდი დააზიანა. ამიტომ გადავწყვიტეთ მეწყერული ზონების სისტემაზე გვემუშავა. კერძოდ, მოწყობილობა შევქმებით, რომელიც მოსახლეობას მეწყერის მოახლოების საფრთხის შესახებ ამცნობდა. ჩვენი პროექტი ინოვაციური იყო, რადგან ისეთ ტექნოლოგიას ვიყენებდით, რომელსაც სხვაგან ვერ შეხვდებოდით.
პროექტში რამდენიმე წლიანი გამოცდილების მქონე გუნდები მონაწილეობდნენ და ჩვენ მათთან შედარებით ახალბედები ვიყავით. მათგან ისეთი შეფასებები მივიღეთ, რომლებმაც იმედგაცრუება გამოიწვია, თუმცა არ დავდებდით. ჩვენ ვიყავით გუნდი, რომელსაც თვითრწმენა გააჩნდა.
ველოდით, რომ ჩვენი პროექტი მოთხოვნებს დააკმაყოფილებდა და სამეულში აღმოვჩნდებოდით. თუმცა, როდესაც ჯილდოების გამოცხადება დაიწყო, ჩვენ იმედი დავკარგეთ, რადგან არც მესამე ვიყავით და არც მეორე. უეცრად, ჩვენი გუნდი გამარჯვებულად გამოცხადდა, ეს საოცრება იყო. ვერ ვიჯერებდით, რომ ოცნება რეალობად იქცა. დღესაც, როცა ამ ამბავს ვყვები, იმავეს განვიცდი, რასაც მაშინ და მინდა, რომ იმ მომენტში დავბრუნდე.
NASA-ს კოსმოსურ ცენტრში წავედით, სადაც კიდევ უფრო დიდი გამოწვევების წინაშე აღმოვჩნდით. უპიველეს ყოვლისა, ენის ბარიერი — ინგლისური მაღალ დონეზე არც ერთმა არ ვიცოდით, ამიტომ სხვა ქვეყნის წარმომადგენლებთან ურთიერთობა გვიჭირდა. საერთო ჯამში, NASA-ში ვიზიტი საოცარი იყო. კოსმონავტ ჯონ დევიდ ფ. ბარტოს შევხვდით. ეს ისტორიული გამოცდილება იყო და არასდროს დამავიწყდება.
დღეს საერთაშორისო ურთიერთობებს ვსწავლობ. დიახ, ეს ნამდვილად შორს არის იმისგან, რასაც ბავშვობაში ვფიქრობდი, მაგრამ საბოლოოდ, მე არჩევანის გაკეთება მომიწია, რაც ადვილი არ იყო. სკოლასთან უერთიერთობა არ გამიწყვეტია და ახალ მოსწავლეებს ჩემს გამოცდილებას ყოველთვის ვუზიარებ, მათ რჩევებს ვაძლევ. მათთან ურთიერთობა ყოველთვის სასიამოვნოა. რაც მთავარია, ყოველთვის ვეხმარები პროექტებს, რომლებიც მოსწავლეებსა და სტუდენტებსრაიმე საინტერესოს შექმნის საშუალებას აძლევენ, საკუთარ თავში ძალისა და გამბედაობის პოვნაში ეხმარებიან.
შევაჯამოთ, რაც შემიძლია ვთქვა, STEM არ არის ბიჭის ან გოგოს თამაში, ეს ყველას თამაშია. საკუთარ თავში ეჭვი არასდროს შეგეპაროთ. რა თქმა უნდა, პროგრამირებისა და მათემატიკის არ შეგეშინდეთ. მაგრამ, როგორც ამერიკელმა ასტრონომმა, მარია მიტჩელმა გვითხრა, ეს არა მხოლოდ მათემატიკა და ლოგიკაა, არამედ გარკვეულწილად სილამაზე და პოეზიაც.