გაიცანით 16 წლის ბიჭი ქუთაისიდან, რომელიც სახლში მექანიკურ მოდელებს აწყობს
dev.ge დღეს 16 წლის პაპუნა ბრეგვაძეს გაგაცნობთ, რომელიც ქუთაისში ცხოვრობს და სკოლიდან სახლში დაბრუნების შემდეგ ხისგან და მუყაოსგან სხვადასხვა მექანიკურ მოდელს ქმნის.
dev.ge დღეს 16 წლის პაპუნა ბრეგვაძეს გაგაცნობთ, რომელიც ქუთაისში ცხოვრობს და სკოლიდან სახლში დაბრუნების შემდეგ ხისგან და მუყაოსგან სხვადასხვა მექანიკურ მოდელს ქმნის.
ყველაფერი ბიოლოგიის გაკვეთილის შემდეგ დაიწყო, როცა პაპუნამ სასწავლო ოთახში ჩონჩხის მოდელი დაინახა და მიხვდა, რომ რაღაც მისთვის სრულიად განსხვავებულს უყურებდა.
«როდესაც ჩონჩხი დავინახე, გამიჩნდა სურვილი, ამეწყო მსგავსი მოდელი. მერვე კლასში ვიყავი, როცა ადამიანის ჩონჩხის შექმნა დავიწყე მუყაოს ქაღალდისგან. ეს იყო ჩემი პირველი პრაქტიკული გამოცდილება ამ მიმართულებით და მივხვდი, რომ ეს იყო სამუშაო პროცესი, რომელიც ყველაზე მეტად მომწონდა».
მისი ინტერესი რობოტებისა და სხვა მექანიკური მოდელების მიმართ მალევე მოექცა მისი თანატოლების, მასწავლებლებისა და ოჯახის წევრების ყურადღების ცენტრში. როგორც პაპუნა ამბობს, მისი სკოლა და მასწავლებლები მთლიანად ორიენტირებულნი არიან იმაზე, რომ მას ამ მიმართულებით რაც შეიძლება მეტი ინფორმაცია მიაწოდონ და დაეხმარონ, კიდევ უფრო მეტი გაიგოს ამ სფეროზე.
«ამჟამად ამწეკრანის მოდელზე მუშაობას ვიწყებ. თუმცა, დროის სიმცირის გამო ნელა მივიწევ წინ. გარდა ამისა, მუშაობის პროცესში ველოდები ახალ იდეებსაც. ყველა, ვინც ჩემი ეს ინტერესები იცის, ცდილობს ახალ-ახალი ინფორმაცია გამიზიაროს და დამაწიონ იმას, თუ რა ხდება დღეს ტექნოლოგიების სფეროში»
როგორც ის გვიყვება, მისთვის სამუშაო პროცესი ერთდროულად არის საინტერესოც და რთულიც. სამომავლოდ საკუთარ თავს სწორედ ამ სფეროში ხედავს.
«მექანიზმები, ტექნოლოგიები, სხვადასხვა მოდელის შექმნა ისეთი სფეროა, რომ მუდმივად ვითარდება, ყოველ დღე რაღაც ახალი ხდება. გარდა იმისა, რომ გიწევს სწავლა, უნდა აითვისო და დაეწიო ამ სიახლეებს, იცოდე, სად, რას და როგორ აკეთებენ. ამ ყველაფრისთვის ფეხის აწყობა ჩემთვის ჯერ ცოტა რთულია, თუმცა ვფიქრობ, მალე ამასაც მოვახერხებ»
როგორც ის ჰყვება, ჯერ-ჯერობით მისთვის ყველაზე რთული დაბრკოლება ავტომობილის მექანიზმის მოდელის შექმნა აღმოჩნდა.
«ჩემი შექმნილი მოდელი მივიტანე სკოლაში და ფიზიკის გაკვეთილზე ვაჩვენე ბავშვებს. მართალია, მისი შექმნა გამიჭირდა, თუმცა მაინც ვთვლი, რომ ადამიანის ჩონჩხი, რომელზეც ჯამში 6 თვე ვმუშაობდი, უფრო საინტერესო იყო, თუნდაც იმიტომ, რომ ის დაახლოებით ზრდასრული ადამიანის ზომის იყო. ყველა სახსარი და ძვალი წარმოადგენდა რეალურ ჩონჩხთან მსგავსებას»
მისი თქმით, აპირებს ამ სფეროს ბოლომდე გაჰყვეს და ტექნოლოგიების შესახებ კიდევ უფრო მეტი შეიტყოს.
«ინტერნეტი დღეს არის ის, რაც ყველაზე მეტად მეხმარება ბევრი ინფორმაციის მიღებაში და იმის გარკვევაში, თუ რა შემიძლია გავაკეთო და რაც მთავარია, როგორ გავაკეთო სწორად. თუმცა, ამ უზარმაზარ ინფორმაციაში, მაინც მჭირდება ხოლმე გამოვერკვე და თან, მარტო მიწევს ამის კეთება»
